Dag 6: Apostels, een vulkaantje en bergjes

Zoals gisteren beloofd zijn we vandaag extra vroeg op pad getrokken om in betere omstandigheden de streek rond Port Campbell te verkennen. En de ochtendstond had vandaag wel degelijk goud in de mond, want de weers- en toeristenomstandigheden waren perfect! Bij een stralend zonnetje zagen we de 12 Apostles:

Enkele kilometers verder hielden we halt bij Loch Ard Gorge. Lang geleden zonk hier het schip Loch Ard. Als bij wonder overleefden twee mensen deze ramp, de golven beuken hier keihard in op de kliffen:

Verder naar The Arch en London Bridge, twee door de oceaan gevormde bruggen. De London Bridge was tot 1990 nog met het vasteland verbonden, door verdere erosie is een deel van de brug ingestort.

Het meest verbazingwekkende was vandaag misschien wel de Grotto-lookout. Het landschap op zich ligt in dezelfde lijn van de rest van landstrook, maar hier zagen we de golven in al hun glorie: met brute kracht storten zij zich op het vasteland, waardoor het water tientallen meters de hoogte in wordt gekatapulteerd! Moeilijk om vast te leggen op één foto, daarom voegen we hierbij een chronologisch reeksje toe:

De laatste stop langs de Great Ocean Road was Bay Of Islands:

Na de middag reden we landinwaarts: we stopten bij het Tower Hill Reserve nabij Port Fairy, een natuurreservaat in de krater van een uitgedoofde vulkaan waar we genoten van het landschap en de lokale bewoners:

Van daaruit hadden we nog een rit van 160km voor de boeg richting Grampians. Gedurende die hele rit valt behalve vlakke velden en schapen niks te zien, tot plots Mount Sturgeon en Mount Abrupt (de twee zuidelijkste kanjers van het gebied) aan de horizon verschijnen. Van de eerste blik op dit gebied is het nog ca. 100km rijden tot onze uitvalsbasis: Halls Gap. Gelukkig waarschuwt men hier voldoende voor de dieren op de weg: we zagen kangoeroes en een niet-zo-fotogeniek stekelvarken:

We sloten de zonsondergang in stijl af, klaar om morgen deze enorme streek te verkennen! Cheers!